Türkiye’de evde sağlık ve bakım hizmetleri uygulamalarının mevzuat içindeki tarihsel değişimi - Ders Kitabı Cevapları

Yeni Yayınlar

Haziran 09, 2015

Türkiye’de evde sağlık ve bakım hizmetleri uygulamalarının mevzuat içindeki tarihsel değişimi

Edit
 DERS KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ! 
Türkiye’de evde sağlık ve bakım hizmetleri uygulamalarının mevzuat içindeki tarihsel değişimi
Evde sağlık ve bakım uygulamaları, Türkiye sağlık mevzuatı için yeni bir kavram değildir. Ancak yıllar
içerisinde mevzuatta yer alan uygulamaların hizmet sunumu sırasında etkin kullanımı söz konusu olmamıştır. Evde sunulan hizmetler “ev ziyareti” kavramından “evde sağlık” kavramına dönüşüm yaşamıştır. Türkiye’de evde bakım hizmetleri diğer ülkelerden farklı olarak hemşirelik hizmetleri odaklı değil hekim odaklı başlamıştır. Çalışma kapsamında yürütülen literatür taramasında birçok ülkedeki evde bakım hizmetlerinin sıklıkla dinî örgütler tarafından sunulan hizmet olarak başladığı görülmesine karşın Türkiye’deki evde bakım hizmetlerinin tarihsel gelişiminde dinî örgütler tarafından verilen bir hizmet sunumuna rastlanılmamıştır.

Ele alınan sağlık mevzuatı bir bütün olarak değerlendirildiğinde; Cumhuriyet’in ilk yıllarından yirminci
yüzyılın son çeyreğine kadar daha çok toplumu önceleyen koruyucu hekimlik anlayışının egemen olduğu bakım hizmetlerinin organize edilmesine yönelik mevzuat oluşturulduğu görülmektedir. Özellikle 1980 ve sonrasında tüm dünyaya egemen olan küreselleşme anlayışının getirisi olarak daha çok bireye yönelik ve tedavi edici hekimlik algısının merkeze yerleştiği bakım planlamalarının yaşama geçirildiği tespit edilmektedir. 

Ancak insanın biyopsikososyal bir varoluş olduğu ve fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden tam iyilik hâli olarak tanımlanan ‘sağlık’ kavramının genel kabul gördüğü, geçen yüzyılın en önemli değersel değişimin insan hakları kavramının toplumları etkilediği ve mevzuatın merkeze insan haklarını ve buna bağlı olarak birey haklarını koyarak oluşturulduğu göz önüne alındığında, bireye bir bütün olarak yaklaşılması gerektiği ve bu nedenle ona verilecek hizmetlerin de bütünsellik içinde oluşturulması gerektiği genel kabul görecektir. Bu yaklaşım dikkate alınarak mevzuatın oluşturulması daha nitelikli hizmete ve sağlık hakkına ulaşım açısından önemini korumaktadır.