SINIF ÖĞRETMENLERİNİN BİTİŞİK EĞİK YAZI ÖĞRETİM UYGULAMALARINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

 DERS KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ! 

SINIF ÖĞRETMENLERİNİN BİTİŞİK EĞİK YAZI ÖĞRETİM UYGULAMALARINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Özet

Bu araştırmada, sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazı öğretim sürecine ilişkin öğretimsel uygulamaları betimlenmeye çalışılmıştır. Yapılan araştırma betimsel bir durum saptaması niteliğindedir. Araştırma 2008-2009 eğitim-öğretim yılının bahar döneminde Kırşehir ilinde görev yapan toplam 56 sınıf öğretmeni üzerinde gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanmasında açık uçlu sorulardan oluşan anket formu kullanılmıştır. 

Elde edilen veriler üzerinde nitel araştırmalarda kullanılan betimsel analizden faydalanılmıştır. Sonuç olarak, sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazıya ilişkin olumlu tutumlar sergiledikleri, öğrencileri bitişik eğik yazı öğretim sürecine hazırlamak için farklı çalışmalar yaptıkları, öğrencilerin yazılarını sadece kontrol ederek değerlendirdikleri, bitişik eğik yazı öğretiminde bazı güçlüklerle karşılaştıkları, karşılaştıkları güçlüklerin üstesinden gelmek için problem yaşayan öğrencilere daha fazla zaman ayırdıkları, bitişik eğik yazı konusunda öğrencilere model oldukları ve kendilerini bitişik eğik yazı öğretiminde yeterli gördükleri anlaşılmıştır.

Yazma, düşüncelerimizi ifade edebilmek için gerekli sembol ve işaretleri motorsal olarak üretebilmektir. İnsanoğlunun iletişimde kullandığı en etkili ve kalıcı araçlardan birisi olan yazıdaki önemli unsurlar ise, hız ve okunabilirliktir. Bu iki unsurun istenilen seviyede kazanılabilmesi,h arflerin şekil olarak basit ve kolay üretilebilir nitelikte olmasıyla ilişkilidir. Çünkü harfler kolay ve hızlı bir şekilde üretilemezlerse, çocuk yazma sırasında organizasyonel yapıyla (fikirlerin düzenlenmesi, yazılanların sayfa üzerine uygun bir şekilde yerleştirilememesi, vb.) ilgilenemez. Bu durum yazmada, önceleri nitelik ve nicelik açısından yetersizliğe daha sonraları da yazmaktan efrete dönüşebilir (Akyol, 2005). 

Ülkemizde 2004-2005 eğitim-öğretim yılı itibari ile uygulamaya konulan Türkçe Öğretim Programında ilk okuma-yazma öğretimnin amacı; sadece okuma ve yazma gibi becerilerin kazandırılması değil, aynı zamanda düşünme, anlama, sıralama, sorgulama, sınıflama,ilişki kurma, analiz-sentez yapma ve değerlendirme gibi zihinsel becerilerin de geliştirilme olarak belirlenmiştir. 

Bu süreçte Türkçe’yi doğru, etkili ve güzel kullanma, iletişim kurma, problem çözme, karar verme, öğrenmeyi yaşam boyu sürdürme gibi becerilerin de geliştirilmesi beklenmektedir. Buradan hareketle, Türkçe Öğretim Programında ilköğretim birinci sınıftan itibaren etkili bir okuma yazma öğretimini gerçekleştirmek; düşünen, anlayan, sorgulayan, öğrenmeyi öğrenen, bilgiyi kullanabilen ve sorun çözebilen bireylerin yetişmesi amaçlanmıştır. Dolayısıyla Türkçe Öğretim Programı’nda ilk okuma–yazma öğretimine ayrı bir önem verilmiş ve yöntem olarak ses temelli cümle yöntemi ile birlikte bitişik eğik yazının kullanılması ön görülmüştür (Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], 2005). 

Yetişkinlerin aksine yeni öğrenenler için, yazma becerilerini kazanmak ve kullanmak, çok fazla çaba ve özveri gerektirmektedir. Öğrenen bu becerilerde otomatikleşene kadar, bu becerilerin öğrenenin üzerinde ve onun yazı gelişiminde olumsuz etkileri olabilir (Graham, Harris ve Mason, 2008). Bunlar; çocukların yazdıkları yazıların okunaklılık açısından gerekli yeterlilikleri taşımamasından dolayı başkaları tarafından anlaşılamaması ve dolayısıyla ifade etmek istedikleri içeriğin değerinin azalması; çocuğun, harfleri oluşturma sürecinde zorlanmasından dolayı işleyen bellekteki yazacağı fikirleri unutması ve düşündüklerini ifade edememesi şeklinde sıralanabilir. Doğal olarak bu problemler, gerekli önlemler alınmadığı takdirde, öğrencilerde doğru yazma becerilerinin gelişimini engellemektedir (Graham, 1999).

SONUÇ VE ÖNERİLER

Bu çalışmada, sınıf öğretmenlerinin sınıflarında bitişik eğik yazı öğretimini nasıl gerçekleştirdikleri, bu sürece ilişkin tutumları, karşılaştıkları güçlükler, bu güçlüklerle nasıl başa çıktıkları, öğrencilerin bitişik eğik yazı yazma becerilerini nasıl değerlendirdikleri ve bu konuda kendi yeterliliklerine ilişkin algıları belirlenmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda, araştırmadan elde edilen bulgular literatür bilgileri

ve diğer araştırma bulgularıyla birlikte değerlendirilmiştir. Buna göre araştırmada; 

1. Katılımcıların genel olarak bitişik eğik yazı öğretimini gerçekleştirirken programdaifade  edilen harf/ses sıralamasını tercih ettikleri; harfleri/sesleri öğretmeye başlamadan önce sesi/harfi hissettirme çalışmaları, el becerilerini geliştirmeye yönelik çalışmalar ve çizgi çalışmaları yaptırdıkları; bir sesten/harften diğerine geçme zamanını, sınıfın çoğunluğunun sesi/harfi okuyup yazmasına göre belirledikleri anlaşılmıştır. 

2. Araştırmaya katılan sınıf öğretmenlerinin genel olarak, öğrencilerin yazılarını kontrol ederek değerlendirme çalışmalarını gerçekleştirdikleri; öğretim sürecinde özellikle bazı harflerin yazımında ve

harfleri birbirine bağlamada güçlüklerle karşılaştıkları; bitişik eğik yazı öğretiminde karşılaşılan güçlükleri, problem üzerinde daha fazla alıştırma yaparak ve yazı öğretiminde problem yaşayan öğrencilerle birebir ilgilenip, onlara daha fazla zaman ayırarak çözmeye çalıştıkları anlaşılmıştır.

3. Katılımcıların öğrencilerde akıcı yazma becerilerini kazandırmak için, genel olarak dikte çalışmalarını kullandıkları, hataları düzeltmeye çalıştıkları ve tekrarlı çalışmalar yaptırdıkları anlaşılmıştır. 4. Katılımcıların genel olarak bitişik eğik yazı öğretiminde öğretmenin öğrencilere model olmasını önemli gördükleri, kendi yazılarını öğrencilere model olma açısından uygun buldukları ve kendilerini bitişik eğik yazı öğretiminde yeterli gördükleri anlaşılmıştır.

5. Katılımcıların bitişik eğik yazı öğretimi sürecinde öğrencilere uygun oturuş pozisyonu almaları ve uygun kalem tutuşu gerçekleştirmeleri hususunda genel olarak model oldukları, nasıl oturmaları ve nasıl kalem tutmaları gerektiği konusunda uyarılarda bulundukları ve sürekli uygulama yaparak kontrol ettikleri anlaşılmıştır. Ayrıca katılımcıların öğrencilerin harfleri kâğıda düzgün yerleştirmeleri

konusunda genel olarak, kılavuz çizgili defter ve çalışma yapraklarından faydalandıkları, tahtada örnek gösterimlerde bulundukları, sürekli uygulama ve kontrol etme çalışmaları yaptıkları görülmüştür.

6. Son olarak araştırmaya katılan sınıf öğretmenlerinin genel olarak bitişik eğik yazı öğretimine ilişkin olumlu tutum sergiledikleri görülmüştür.

 DERS VE ÇALIŞMA KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ