DERS KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ!
Nizamiye Ordusu Nedir?
Nizamiye ordusu nedir, özellikleri nelerdir? Nizamiye ordusu ne zaman ve ne amaçla kurulmuştur, hakkında bilgi.
Nizamiye Ordusu
Nizamiye Ordusu Nedir? |
Nizamiye Ordusu; Asakir-i Nizamiye olarak da bilinir, Tanzimat döneminde, Fransa ve Prusya orduları örnek alınarak kurulan Osmanlı kara kuvvetleri. Yeniçeri Ocağı’nın kaldırılmasından (1826) sonra Asakir-i Mansure-i Muhammediye, ardından da Asakir-i Muntazama örgütleri kuruldu. Bunlar düzenli ordunun ilk örnekleriydi.
Tanzimat döneminde, ordunun kendi düzeni ve disiplini içinde ayrı bir hizmet sınıfı oluşturulması öngörüldü. Abdülmecid’in (1839-61) buyruğu ile Serasker Rıza Paşa orduda geniş çapta yenilikleri gerçekleştirerek 1841’de Asakir-i Nizamiye’nin kurulmasına öncülük etti. 1845’te kolluk kuvvetleri, zaptiye adı altında Nizamiye Ordusu’ndan ayrıldı. 1843’te süresiz askerliğin kaldırılıp kura usulüyle askere alma uygulamasına geçilmesinden sonra Nizamiye Ordusu’nun beşte biri her yıl mart ayında yenilenmeye başladı. 1869’da, Nizamiye Ordusu’nda yapısal düzenlemeye gidildi, askere alma süreleri de yeniden belirlendi.
Dört yıl muvazzaf ve iki yıl ihtiyat yükümlüsü olan erlere “nizam askeri” dendi. Birlikler de bölgelere göre altı orduya ayrıldı: Merkezleri İstanbul’da olan Hassa Ordusu (1. Ordu) ve Dersaadet Ordusu (2. Ordu), merkezi Manastır’da olan Rumeli Ordusu (3. Ordu), merkezi Harput’ta olan Anadolu Ordusu (4. Ordu), merkezi Şam’da olan Arabistan Ordusu (5. Ordu) ve merkezi Bağdat’ta olan Hicaz Ordusu (6. Ordu). Her ordu bir müşirin, Hassa Ordusu ise doğrudan seraskerin komutasındaydı. 1. ve 3. ordular 20’şer, 2., 4. ve 5. ordular 7’şer, 6. Ordu ise 11 alaydan oluşuyordu. Birer miralayın komutasındaki alaylar, piyade, talia (öncü), süvari, topçu sınıflarına ayrıldı. Piyade alayları üçer taburlu, süvari alayları altışar bölüklü, topçu alayları 12’şer bataryalıydı. Bir nizamiye alayının ortalama mevcudu 3.500 er ve subaydı. En küçük nizamiye birliği 10 erden oluşan mangaydı. Manga komutanı onbaşı, iki manga komutanı çavuş, dört manga komutanı mülazim, sekiz mangalık bölük komutanı yüzbaşı, sekiz bölüklük tabur komutanı binbaşıydı.
1877’de, nizamiye askerliği dört yıl muvazzaflık, bir yıl rediflik, sekiz yıl müstahfızlık olarak 13 yılla sınırlandı. Dersaadet Ordusu Hassa Ordusu’na katıldı; Tuna (2. Ordu) ve Yemen (7. Ordu) orduları kuruldu. Ordular, değişik sayıda alay içeren fırkalara ayrıldı. Nizamiye Ordusu’nun yedek gücü redif kuvvetleriydi. Redif kuvvetleri için imparatorluk dört bölgeye ayrılmıştı. Seferberlik durumunda redif ordular 20 bini Sırbistan, 30 bini Bosna-Hersek, 10 bini Arnavutluk, 40 bini Trablusgarb ve 10 bini Tunus’tan sağlanan kura dışı askerle desteklenirdi.
7 Ağustos 1909’da çıkarılan Ahz-ı Asker Kanun-ı Cedidi ile Müslüman olmayan Osmanlı uyruklarının da kura usulüyle nizam askeri olarak orduya alınması kabul edildi. Nizamiye kuvvetlerinin toplam mevcudu 206.541 asker, 38.197 hayvan; silahları ise 3.600 top ile 334 bin Martin, 325 bin Schneider, 3.900 Winchester tüfeği ve 21 bin tabancadan oluşuyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder