Öz (Saf) Şiir Anlayışını Sürdüren Şiir ve Temsilcileri

 DERS KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ! 

Öz (Saf) Şiir Anlayışını Sürdüren Şiir ve Temsilcileri

Öz(saf) şiir, Paul Valery’nin şiirde, dili her şeyin üstünde tutan görüşünden haraketle; bazı şairlerimizde görülen ortak zevk ve anlayıştır. Şiirde her türlü ideolojinin dışında kalarak sadace okuyucuda estetik haz uyandıran bu anlayış, temsilcilerini her türlü eğiliminin dışında tutup bağımsız kişilikler olarak şiir yazmaya yöneltmiştir.Türk edebiyatında Öz Şiir eğilimi AHMET HAŞİM'İN "Şiir Hakkında Bazı Mülahazalar" adlı makalesiyle başlar.

Saf Şiirin Özellikleri

Şiir dili her şeyin üzerindedir.

Şiir bir biçim sorunudur.

Şairler iç ahengi yakalayabilmek için söz sanatlarında, ses benzerliklerinden, redif ve kafiyeden yararlanmışlardır.

Amaç iyi ve güzel şiir yazabilmektir.

Dilde saflaşma, sadeleşme görülür.

Şiir, soylu bir sanat olarak kabul edilir.

En değerli şey dizedir.

Şairlerin kendilerine özgü imge düzenleri vardır.

Sembolizmden etkilenmişlerdir.

İçsel ve gizemsel bir yaklaşımla insan anlatılır.

İşlenen temalar sıradan okurun anlayamayacağı niteliktedir.

Güzel şiirin ancak çalışılarak elde edileceği ve şiirin emek  işi olduğu görüşü hakimdir.

toplum için değil, sanat için olduğunu iddia ederler ve şiirlerini sanat için yazılır.

Saf(Öz) Şiirin Temsilcileri

Yahya Kemal Beyatlı

Ahmet Haşim

Cahit Sıtkı Tarancı

Ahmet Muhip Dıranas

Asaf Halet Çelebi

Necip Fazıl Kısakürek

Ahmet Hamdi Tanpınar

Özdemir Asaf

Ziya Osman Saba ve Yedi Meşalecilerin Diğer Temsilcileri

 DERS VE ÇALIŞMA KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ