Osmanlı – Rus Savaşı / Ayastefanos ve Berlin Antlaşmaları - Ders Kitabı Cevapları

Yeni Yayınlar

Mayıs 07, 2018

Osmanlı – Rus Savaşı / Ayastefanos ve Berlin Antlaşmaları

Edit
 DERS KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ! 

Osmanlı – Rus Savaşı / Ayastefanos ve Berlin Antlaşmaları 

Kırım savaşından sonra ki Osmanlı-Rus ilişkileri, Osmanlı -Rus savaşları ile Ayastefanos ile Berlin Antlaşmalarının maddeleri…


Osmanlı Tuğrası
Ruslar, Kırım Savaşı sonrasında yapılmış olan Paris antlaşmasından sonra Osmanlı devletini parçalamak hevesinden bir süre için vazgeçmekle beraber, gene Balkanlardaki çalışmalarına gizli olarak devam ediyorlardı.

Osmanlı – Rus Savaşı / Ayastefanos ve Berlin Antlaşmaları
Osmanlı – Rus Savaşı / Ayastefanos ve Berlin Antlaşmaları 

Bu durum 1870 Prusya – Fransa savaşına kadar böylece sürdü. Bu tarihte Fransızların, Prusyalılara yenilmesi üzerine Avrupa’nın siyasal durumu değişti. Ruslar bundan yararlanarak Paris antlaşmasının Karadeniz’e ilişkin koşulları ile bağlı olmadıklarını ilan ettiler.

1877 – 1878 Osmanlı – Rus Savaşının Nedenleri:

Bundan sonra Ruslar, öteden beri güttükleri Slav Birliği (Panislavizm) için çalışmaya başladılar. Balkanlarda Osmanlı devleti aleyhine yaptıkları propagandayı genişlettiler. Nihayet Bosna-Hersek’te bir isyan çıkarttılar (1875).

Bosna isyanı derhal gelişti. Arkasından Sırbistan ve Bulgaristan’da da isyanlar çıktı. Bunun üzerine Avrupalılar gene işe karıştılar. Balkanlardaki Hıristiyanları korumak için Berlin’de bir konferans topladılar.

Berlin konferansı Osmanlı devleti aleyhine bir karar verdi. Bu karar Osmanlı devletine bildirilmeden önce, o zaman padişah bulunan Sultan Aziz tahttan indirildi (1876).

Bunun üzerine Karadağlılar, Osmanlı devletine savaş açtılar. Sırplar da bu savaşa katıldılar. Osmanlı orduları Sırpları yendi. Sırp prensi, Avrupalılardan yardım istedi. Ruslar derhal Osmanlı devletine bir ültimatom vererek Sırplarla ateşkes anlaşması yapılmasını istediler (1876).

İstanbul Konferansı:

Rusların bu ültimatomu üzerine yeni bir savaş çıkmasından korkan Avrupalılar, Balkan işlerini konuşmak için İstanbul’da bir konferans yapılmasına karar verdiler.

İstanbul konferansına Rusya, Avusturya, Almanya, İngiltere ve İtalya devletleri katıldılar. Konferansa o zaman Osmanlı Hariciye Nazırı (Dışişleri Bakanı) bulunan Saffet Paşa başkanlık etti.

istanbul konferansının açıldığı gün Osmanlı devleti, Birinci Meşrutiyeti ilân etti (23 aralık 1876). Osmanlı devleti bu hareketiyle memlekette bir Teşkilât-ı Esasiye Kanunu bulunduğunu, artık konferansın yapacak bir işi kalmadığını, Avrupa delegelerine bildirmek istedi. Fakat konferans gene çalışmalarına devam etti. Birçok görüşmelerden sonra Sırbistan ve Karadağ’ın Osmanlılar tarafından boşaltılmasına, Bosna – Hersek ve Bulgaristan’a imtiyazlar verilmesine karar verdi. Fakat Osmanlı hükümeti, konferansın bu kararını kabul etmedi. İngilizler, İstanbul Konferansının bir iş başaramadığını görünce, Londra’da ikinci bir konferans daha topladılar. Fakat Osmanlı devleti bu konferansın verdiği kararları da —iç işlerine bir karışma sayarak— tanımadı.

1877 – 1878 Osmanlı – Rus Savaşı:

Bunun üzerine Rusya, Osmanlı devletine savaş ilân etti (24 nisan 1877). Rus orduları Balkanlardan ve Kafkasya üzerinden saldırılara başladılar. Bulgaristan, Sırbistan, Bosna, Hersek ve Karadağ’da isyanlar çıktı. Ruslar, 1828 savaşında olduğu gibi, Balkanları aşarak İstanbul’a yürümek istediler. Fakat Plevne önlerinde durakladılar. Büyük kahraman Gazi Osman Paşa, Rus ordularını Plevne önünde aylarca durdurdu. Orada, Türk tarihinin çok şanlı savaşlarından biri oldu. Osman Paşanın az, fakat imanlı olan ordusu, bu savaşta düşmanın sayısız saldırılarına kahramanca karşı koydu.

Ruslar, Kafkasya üzerinden de Batum ve Kars taraflarına saldırmışlardı. Osmanlı ordusu bu kesimde, Kars’ın düşmesinden sonra, Erzurum’a kadar çekildi. Ruslar burada Aziziye tabyası önünde yenilerek geri atıldı.



Plevne önünde kesin bir başarı elde edemeyen Ruslar, Balkanlardaki bütün kuvvetlerini oraya topladılar. Romanya’dan da yardım istediler. Hatta Çar dahi Plevne önüne geldi. Osman Paşanın Plevne önünde gösterdiği olağanüstü başarı yalnız Rusları değil, bütün Avrupalıları da hayrete düşürmüştü. Fakat bir yerden yardım alamayan Osman Paşa, yanındaki kuvvetlerinin azalmasından sonra düşman saflarını yararak kurtulmak istedi. Yanında kalan pek az bir kuvvetle saldırıya geçti. Birinci ve ikinci düşman çizgilerini yardı fakat ayağından yaralanarak esir düştü. Çar, Gazi Osman Paşayı saygı ile karşıladı. Gösterdiği büyük kahramanlıklardan dolayı kendisini takdir ve tebrik etti. Kılıcını ve üniformasını taşımakta serbest olduğunu söyledi ve onu büyük bir törenle Rusya’ya gönderdi.

Plevne’nin düşmesinden sonra Rus ordusu Balkanları aşarak Edirne’ye geldi. Padişah Abdülhamit, Rusların bu ilerleyişi karşısında barış istedi.

Ayastefanos Antlaşması (3 Mart 1878):

Rusların Edirne’ye gelmeleri İngilizleri telâşa düşürdü. İngiliz donanması Marmara’ya girdi. Ruslar da buna kızdılar. Ateşkes anlaşması koşullarını bozarak Ayastefanos’a (Yeşilköy) kadar geldiler. Barış konuşmalarına orada başladılar.

Ayestefanos (Yeşilköy) antlaşmasına göre: •

1) Büyük bir Bulgaristan Krallığı kuruluyordu.

2) Bosna ve Hersek’e muhtarlık (özerklilik) verilecekti.

3) Sırbistan, Romanya ve Karadağ bağımsız birer devlet olacaklardı.

4) Kars, Batum ve Doğu Bayezit Ruslara bırakılacaktı.

5) Osmanlı devleti, Rusya’ya 30 milyon lira savaş zarar ödentisi verecekti.

Ayastefanos antlaşması ile Osmanlı devletinin Rumeli’deki toprakları ikiye bölünüyor, ara yerde bir Bulgaristan Krallığı kurulmuş oluyordu. Bu antlaşma Osmanlı devletinin bir çeşit paylaşılması demekti.

Berlin Antlaşması (13 Temmuz 1878):

Ayastefanos antlaşması uygulanmadan Avrupa devletlerinin itirazına uğradı. Antlaşmanın yeniden incelenmesi için Berlin’de bir kongre toplandı (13 haziran – 13 temmuz 1878).

Berlin kongresi Ayastefanos antlaşmasını değiştirdi. Buna göre:

1) Ayastefanos antlaşması ile kurulan Büyük Bulgaristan üç parçaya yarıldı. Makedonya kısmı, ıslahat yapmak koşuluyla, Osmanlı devletine bırakıldı. Doğu Rumeli kısmına özerklilik verildi. Asıl Bulgaristan ise Osmanlı devletine vergi verir bir hükümet haline getirildi.

2) Bosna – Hersek Osmanlı devletinin topraklarından sayılacaktı, fakat yönetimi şimdilik Avusturya’ya bırakılacaktı.

3) Sırbistan, Romanya ve Karadağ devletleri tam bağımsızlıklarına kavuşacaklardı.

4) Anadolu tarafından Kars, Ardahan ve Batum Rusya’ya verilecekti.

5) Osmanlı devleti, Rusya’ya 60 milyon Türk lirası savaş zarar ödentisi Verecekti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder