Din Felsefesi Nedir? Temel Kavramları Nelerdir?

 DERS KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ! 

Din Felsefesi Nedir? Temel Kavramları Nelerdir? 

Din felsefesi nedir? Din felsefesinin temel kavramları ve temel sorunları nelerdir? Din felsefesi hakkında bilgi.

DİN FELSEFESİ

Din Felsefesinin Konusu : İnsanlarin bir inanç sistemi içinde Tanrı’ya bağlanma yoluna din denir. Din, evren, doga ve insanla ilgili metafizik soruların aklin denetimi disinda kutsal bir varliga dayanarak açıklanma çabasidir. Dinlerin en önemli özelliği, temelinde iman yani dogma olmasidir. Dogmalar, aklin eleştirisine başvurmadan kayitsiz kosulsuz inanilan düşüncelerdir.

DİN FELSEFESİNİN TEMEL KAVRAMLARİ :

Tanrı : Evrende öncesiz ve sonrasiz olarak var olan ve her seyi yaratan yüce varliktir.

Peygamber: Tanrı’nın, buyruklarini insanlara iletmek üzere seçtiği kişidir.

Vahiy : Tanrı’nin buyruklarinin peygamberlere duyurulmasidir.

İman : Tanrı’nin buyruklarina kayitsiz kosulsuz inanilmasidir.

İbadet: Tanrı’ya inananlarin Tanrı’nin buyruklarina uygun olarak yaptikiari tapinmalardir.

Yüce : Tanrı’ya verilen en üstün sıfattır.

Kutsal: Kişilerin, nesnelerin ya da yerlerin yücelestirilmesi ve değerlerinin Tanrısallastirilmasidir.

Teoloji ile Din Felsefesinin Farki: Teoloji (Tanrıbilim -İlahiyat), Tanrıyi ve onun buyruklarini tartismasiz doğru kabul eder ve Tanrı’nin evrenle, yaratilisla ve yaratilmis olan varliklarla ilgili buyruklarini açiklamaya çalisir. Teolojinin dayandigi kaynaklar, kutsal kitaplar, peygamberler ve din bilginleridir. Teoloji, insanlarin dinsel inançlarini güçlendirmek için çalisir.

DİN FELSEFESİNİN TEMEL SORUNLARİ :

• Tanrı var midir?

• Tanrı’nin varligini gösteren kanitlar nelerdir?

• Evren yaratilmis midir?

• Evren öncesiz ve sonsuz mudur?

• Vahiy mümkün müdür?

• Ölüm son mudur?

• Ruh ve beden beraber mi var olur?

• Ruh ölümsüz müdür?

• Ölümden sonra yasam var midir?

TANRI’NIN VARLİGİNA İLİŞKİN FARKLİ YAKLAŞİMLAR :

TANRININ VARLİGİNİ KABUL EDENLER : Tanrınin varligini kabul eden üç görüş sunlardir:

TEİZM: Evreni ve insani yaratan öncesiz ve sonsuz bir Tanrı’nin varligini kabul edip, Tanrı’nin ayni zamanda dünya ile sürekli ilişki içinde olduğunu kabul eden görüş Teizm’dir. Teizme göre Tanrı dünya ile iliskisini dinler araciligi ile kurar. Bu görüşte olanlar Tanrı’nin varligini açiklamak üzere su kanitlari ileri sürerler:

Ontolojik Kanit: Orta Çag düşünürlerinden Anselmus’a göre Tanrı, en mükemmeldir. Eger Tanrı gerçekte var olmayip zihinde var olsaydi en mükemmel olamazdi. O halde en mükemmel varlik olan Tanrı’nin var olmasi zorunluluktur. Descartes da Tanrı düşüncesinin, insan zihninde açik ve kesin olarak olmasindan hareketle Tanrı’nin var olduğunu savunur. Kozmolojik Kanit: Evrenin varligindan hareketle Tanrı’nin varliginin kanıtlanabileceğini savunan görüştür. İslam felsefesindeki hudus kaniti bunun bir ifadesidir. Bu görüşe göre evren yoktan var edilmiştir. Sonradan var edilen sey onu yaratan bir varliga muhtaçtir (Hudus). Sonradan var edilen evreni yaratan ezeli ve ebedi bir Tanrı’nin var olmasi zorunludur. İslam felsefesinde düzen ve amaç kaniti da hudus kanitini destekleyen bir iddiayi dile getirir. Buna göre evrendeki düzeni sağlayan ve ona bir amaç veren bir gücün olmasi gerekir. Bu güç de Tanrı’dir.

Erdem Kaniti: Orta Çag düşünürlerinden Saint Thomas’a göre evrende iyilik ve dogruluklarin mükemmellik dereceleri vardir. Bu derecelendirmede en mükemmel olan Tanrı en üst basamakta yer alir.

Ahlaki Kanit: Bu görüşe göre, iyilik yapmak ve kötülükten kaçmak ahlak yasasidir. Bu yasayi vicdanimizda hazir olarak buluruz. Bu yasanin nedeni tümel ve mutlak neden olarak Tanrı’dir.

DEİZM : Deizm, Tanrı’nin evreni kendi yasalarina göre isleyen bir düzen olarak yarattigini savunur. Ancak yaratan ve düzeni kuran Tanrı’nin, evreni kendi basina biraktigini kabul eder. Bu yüzden deizm, dinsel dogma ve ilkelerin varligini kabul etmez. Deizm’e göre Tanrı’nin vahiy, mucize gibi kanitlara gereksinimi yoktur.

PANTEİZM (TÜM TANRICİLİK): Panteizm, Tanrı ve evreni bir gören, özdeş gören anlayistir. Bu görüş, Tanrı’yi doganin disinda düşünmez.

TANRININ VARLİGİNİ REDDEDENLER : Tanrı’nin varligini reddeden görüş ateizmdir. (Tanrı tanimazlik). Ateizm tanri’nin varligini reddederek evreni, evrene dayanarak açiklamaya çalisir. Bu nedenle ateizmi savunan düşünürler genelde materyalisttir. Ateizm tanri’nin varligini su nedenlerle reddeder:

• Kötülük sorunu kaniti: Mutlak iyiliğin simgesi olan Tanrı olsaydi dünyada kötülükler olmazdi. O halde kötülük olduğuna göre ya Tanrı yoktur ya da Tanrı mutlak iyi değildir.

• Maddenin öncesizliği kaniti : Öncesiz ve sonrasiz olan maddedir. O halde maddenin öncesinde onu yaratan bir Tanrı yoktur.

• Sosyolojik kanit: Tanrı, toplumda düzeni sağlamak için insanlarin gereksinimleri karsilamak üzere sonradan ortaya çikmis bir kavramdir.

• Psikolojik kanit: İnsan yaşamındaki zorlukların ve baskilarin sonucunda, bu sikintilari yenmek için bağlanacak bir güç olarak Tanrı ihtiyacı doğmuştur. Kendi kendine yeten güçlü insanin Tanrı’ya ihtiyaci yoktur.

TANRININ VARLİGİNİN BİLİNEMEYECEĞİNİ ÖNE SÜRENLER : Tanrı’nin var olup – olmadiginin bilinemeyeceğini savunan görüş Agnostisizm’dir (Bilinemezcilik). Örneğin sofist düşünürlerden Protagoras “Tanrılar üzerine bilgi edinmekte çaresizim; ne var olduklari ne de olmadiklari, ne de ne şekilde olduklari üzerine …” Agnostisizm adini ilk kullanan Thomas Huxley’e göre duyularimizla kavrayamadigimiz şeyler konusunda kesin bir sey söyleyemeyiz. Tanrı da duyularla kavranamadigi için var olup-olmadigini söyleyemeyiz.

 DERS VE ÇALIŞMA KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ