Beethoven 1. Senfonisi Hakkında Bilgi

 DERS KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ! 

Beethoven 1. Senfonisi Hakkında Bilgi

Beethoven 1. Senfonisi’nin özellikleri nelerdir? İlk yorumu ne zaman, nerede yapılmıştır, bölümleri, hakkında bilgi.

SENFONİ No. 1 «do majör» Op. 21

İlk yorumu: 1800 Viyana.

Beethoven 1. Senfonisi Hakkında Bilgi

Beethoven senfoni alanındaki ilk denemesine Viyana’da oturuşunun beşinci yılında başlamıştır. Avusturya Krallık – İmparatorluk başkenti salonlarının genç piyano yıldızı o çağlarda çalgısı için iki konçerto bestelemiş, yalnız üstün yeteneklere sahip bir yorumcu değil, duyan, düşünen bir sanatçı olduğunu da göstermiştir. «Birinci Senfoni»nin sunuluşunda otuz yaşını tamamlamıştır Beethoven. Yapıtın ilk çalınışından sonra yargılar pek insaflı olmamıştır. 

Ancak bu görüşler çoktan unutulup gitmiş, tarih söyleyeceğini söylemiştir. Gerçekte çağının gereği bir güdüyle Haydn ve Mozart gibi ustaların etkisinde kalan Beethoven, kendisine özgü bazı inançları da katmaktan çekinmemiş, taze buluşlar getirmiştir. Bu arada basların kullanılışındaki değişiklik, nefesli çalgıların partisi «crescendo»lardaki denge göze çarpar hemen. Hele «üçüncü» bölümde klasik «menuetto» geleneğine «hızlı ve canlı» bir karakter vererek mizah ve neşe katışı geçmişe yüz çevirişinin açık belirtisidir. Yalnız bu davranış ilerde doğacak devrimlerin önemli bir habercisi olarak kabul edilir.

Birinci bölüm (Adagio molto – Allegro con brio), Haydn’ın bu biçimdeki son verimlerini anımsatan bir «ağır» cümleyle girer. Ve ilk «çabuk» tema yapıtın esas tonalitesi olan «do majör»le belirir. Neşeli, basit, gösterişten uzak bir «tema»dır bu Türlü akor ve ritm kalıpları içinde kendine özgü gelişim dokusu lirik bir ikinci «tema»ya ulaşır. 

Bölüm bulutsuz, berrak, saydam bir ruhun yankısıdır. İkinci bölüm (Andante cantabile con moto), etkili, şiir dolu havası, zarafetiyle gerçekten büyüleyici bir görüntü getirir. İkinci kemanların çektiği diziyi viyola ve viyolonseller izler, ortadaki «fugato» olağanüstü incelikte bir süs katar. Üçüncü bölüm, geleneğe göre (Menuetto)dur. Ancak, çağın soylularınca pek sevilen bu moda dansı Beethoven önemsememiş, «hızlı ve canlı» bir tempoyla «mizahi» bir karakter vermiştir. Son bölüm (Allegro molto e vivace) için, «Garipsenen ağır girişi olmasa kolayca Haydn damgası yiyebilir…» der bazı müzikologlar. Bütün bölüm hızlı ve canlı temposuyla klasik kalıplarda bir neşe şiiri, köpüklü bir yaşam kıvancıdır.

 DERS VE ÇALIŞMA KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ