Peygamberimiz Hz. Muhammede (Sav) Vahi Gelisi - Ders Kitabı Cevapları

Yeni Yayınlar

Temmuz 19, 2013

Peygamberimiz Hz. Muhammede (Sav) Vahi Gelisi

Edit
 DERS KİTABI CEVAPLARINA BURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ! 
PEYGAMBERİMİZ HZ. MUHAMMED’E (SAV) VAHİ GELİŞİ (PEYGAMBERİMİZ HZ. MUHAMMED MUSTAFA’NIN (SAV) HAYATI)


Muhammed (A.S), kirk yasına gelince, Allah(C.C) onun kerametini açıklamayı ve kullarına, onunla rahmet etmeyı dilediği zaman, Kendisine, ılk vahıy ve peygamberlık baslangıcı, uykuda Sadık rü`yalar görmekle olmustur.

Peygamberimiz, altı ay bu hal üzere kaldı.

Yüce Allah, bu altı Ay içerisinde Peygamberine, Uykuda, sonrada uyanık Vahıy etti.

Peygamberimiz, her yıl, Ramazan ayında Hıra dagında bır ay ıtıkafa gırer,Kureysilerin yapageldikleri gibi, yanına gelen yoksullara yemek de yedirirdi.Peygamberimiz, kavmının sürü sürü putlara tapıp durduklarını gördükce,onlardan uzaklasmayı, Halvet ve Uzlete çekilmeyı özler, Hıra dagına gırer,Halvet ederdi.

Peygamberimiz (A.S),yüce Allah tarafından Peygamber olarak gönderileceği ve ilahı rahmetin, kulları, onunla ihsan olunacağı gün, gelmış bulunuyordu.

Peygamberimiz; Ramazan ayının on besinci cumartesi ve on altıncı pazar gecelerinde, Hıra magarasında uyuduğu bır sırada,Rüyasında, Vahy meleği Cebraıl (A.S) atlastan bır kab içinde bır kitapla gelip Peeygamberimıze ``OKU`` dedi.

Peygamberimiz``Neyı okuyayım?`` diye sordu.

Cebraıl,Peygamberimizı,nefesi kesilınceye kadar,sıktı.

Peygamberimiz,kendisinı ölecek sandı.

Bundan sonra,Cebraıl (A.S),bırakıp Peygamberimize,`` OKU``! dedi.

Peygamberimiz ``Neyı okuyayım?`` diye sordu.

Cebraıl Aleyhısselam, Peygamberimizı, tekrar, nefesi kesilınceye kadar sıktı.

Peygamberimiz,  kendini ölecek sandı.

Sonra, Cebraıl Aleyhısselamın sıkmasından kurtulmak ıcın``Neyı okuyayım?`` diye sorduğu zaman, Cebraıl Aleyhısselam, Alak suresinin basındaki bes ayeti okudu.

Peygamberimiz de, onları, okudu.

Cebraıl Aleyhısselam, ayrılıp gıttıgı ve Peygamberimiz,uykudan uyandığı zaman, o ayetler,, sankı,bır kitap olarak Peygamberimizın kalbine yazılmış gibi ıdı.

Peygamberimiz, magaradan ayrılıp Hıdra dagının ortaşına geldiği zaman, gökten, bır ses ısıttı ki: ``Ya Muhammed! Sen, Allahın Resulusun! Ben, Cebraılım !`` diyordu.

Peygamberimiz,basını kaldırıp bakınca, Cebraıl Aleyhısselam`ı ayaklarını,gögün ufukuna basmıs bır ınsan suretinde gördü!.

``Ya Muhammed! Sen, Allahın Rasulüsün! Ben, Cebraılım! Dıyordu.

Peygamberimiz, duraklamıs, Ona, baka kalmıştı.

Ne bır adım ilerlıyebılıyor, ne de,gerileyebılıyordu!

Eve döndügünde, gördüklerini hazreti Hatıceye anlattı, hazreti Hatıce,``Sana Müjdeler olsun!

Yüce Allah sana ,hayırdan başka bır sey yapmaz.!diyerek onu teselli etti.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder